خداشناس رودسری, مریم, اخوت, سید محمود, میرابوالفتحی, منصوره, کافی, محسن. (1389). اولین گزارش گونه‌های Pythium catenulatum
و Pythium okanoganense از چمن در ایران. گیاه پزشکی, 2(4), 348-345.
مریم خداشناس رودسری; سید محمود اخوت; منصوره میرابوالفتحی; محسن کافی. "اولین گزارش گونه‌های Pythium catenulatum
و Pythium okanoganense از چمن در ایران". گیاه پزشکی, 2, 4, 1389, 348-345.
خداشناس رودسری, مریم, اخوت, سید محمود, میرابوالفتحی, منصوره, کافی, محسن. (1389). 'اولین گزارش گونه‌های Pythium catenulatum
و Pythium okanoganense از چمن در ایران', گیاه پزشکی, 2(4), pp. 348-345.
خداشناس رودسری, مریم, اخوت, سید محمود, میرابوالفتحی, منصوره, کافی, محسن. اولین گزارش گونه‌های Pythium catenulatum
و Pythium okanoganense از چمن در ایران. گیاه پزشکی, 1389; 2(4): 348-345.
اولین گزارش گونه‌های Pythium catenulatum
و Pythium okanoganense از چمن در ایران
از بین بیمارگرهای چمن مانند فوزاریوم، رایزوکتونیا، بایپولاریس و پیتیوم‌ها که در دنیا گزارش شده است، پیتیوم‌ها به علت رایج بودن آبیاری بیش از حد چمن‌ها و مناسب گردیدن شرایط برای فعالیت این بیمارگر، نگران کننده‌تر هستند. در دنیا گزارشات متعددی از جداسازی گونه‌های پیتیوم از بذور چمن وجود دارد که می‌توان به گزارش گونه‌هایPythium aphanidermatum Edson (Fitzp.)و P. graminicola Subramaniam (Abad & Lucas, 1990) و همچنین گونه‌های P. aphanidermatum وP. aristosporum Vanterp. از ریشه و طوقه لولیوم اشاره نمود (Nelson & Craft, 1991). در ایران نیز گزارش‌هایی به صورت خلاصه از گونه‌های P. aphanidermatumوPythium oligandrum Dreschsler از چمن در تهران، Pythium deliense Meurs و Pythium myriotylum Drechslerاز چمن‌های سردسیر (Mirabolfathy & Ershad, 2002) و گونه‌های P. aphanidermatum ، Pythium vexans de Bary ، P. oligandrum ،P.deliense ، Pythium vanterpoolii V. Kouyeas & H. Kouyeas و Coker & Patterson Pythium torulosum از چمن در شیراز گزارش شده است (Barzegar & Banihashemi, 2011). با توجه پراکنش وسیع گونه‌های پیتیوم و هزینه بالای احداث و نگهداری چمن، طی سالهای 1384 و 1385، در مناطق مختلف فضای سبز و زمین‌های ورزشی استان تهران نمونه‌برداری به‌صورت تصادفی از چمن و خاک اطراف ریشه در گیاهانی که علائم پوسیدگی ریشه را نشان می‌دادند صورت گرفت. نمونه‌های به دست آمده در محیط کشت نیمه انتخابی CMA-PARP حاوی بنومیل کشت گردید و در تاریکی و دمای 25 درجه سلسیوس نگهداری شدند و پس از گذشت 36 ساعت در محیط آب آگار 2% کشت و به روش نوک ریسه خالص شدند. برای شناسایی، جدایه‌های به دست آمده گروه‌بندی گردید و بر اساس کلید Van der Plaats-Niterink (1981)و با استفاده از مشخصات اندام‌های جنسی و غیرجنسی، شکل پرگنه‌ها در محیط کشت PCA و CMA، رفتارهای دمایی و دمای تشکیل زئوسپور شناسایی صورت گرفت. تولید اُاُسپور، چگونگی تماس آنتریدیوم و اُاُگونیوم و خصوصیات مورفولوژیک آنها در محیط‌های CMA، PCA همراه بتاسیتوسترول، و HSA بررسی شد. اندازه‌گیری ابعاد ساختارهای رویشی وزایشی با محاسبه میانگین ابعاد حداقل 30 ریسه، اسپورانژیوم، اُاُگونیوم و آنتریدیوم در جدایه‌های انتخابی به‌عنوان نماینده از هر گروه محاسبه گردید. طی اینتحقیقگونه هایMatthewsPythium catenulatum و Lipps Pythium okanoganense شناسایی شدند.اسپورانژیوم‌های گونه P. catenalatum بصورت انشعابات شاخه شاخه نامنظم، متورم و ریسه‌ای بودند که در دمای اتاق و محیط مایع، زئوسپور تولید می‌نمودند. اُاُگونیوم‌ها، کروی با دیواره‌های صاف و به صورت انتهایی بود آنتریدیوم ها در ناحیه گردن خمیده و دارای ساقه بودند و به هر دو حالت منوکلاین و دی‌کلاین و به صورت پاراجینوس دیده شدند. اُاُسپور کروی با دیواره صاف در مواردی اُاُگونیوم را پر نموده و در مواردی آن را کاملاٌ پر نمی‌نمود. گزارشی از گونه P. catenulatum در چمن ایران وجود ندارد ولی این گونه در مطالعات (Abad & Lucas (1990 گزارش شده است. این گونه از چمن و خاک اطراف آن در پارک لاله، ملت، آزادگان، شفق، زمین فوتبال برق آلستوم، فضای سبز ترمینال مسافربری جنوب، رمپ و لوپ‌های شرق تهران جداسازی شد. در گونه P. okanoganense اسپورانژیوم‌ها به اشکال کروی یا نیم کره و دارای افژولش بودند. اُاُگونیوم‌ها به شکل کروی با دیواره صاف و به صورت انتهایی تشکیل شدند. نحوه اتصال آنتریدی‌ها به صورت پاراجینوس بوده و آنتریدیوم‌ها اغلب به صورت دی‌کلاین و دارای ساقه بوده و از قسمت فوقانی به اُاُگونیوم متصل می‌شدند. اُاُسپور کروی و دارای دیواره صاف بود که غالباٌ به صورت آپلروتیک و ندرتاٌ پلروتیک بود. با توجه به بررسی منابع موجود، گزارشی از گونه P. okanoganense روی چمن در دنیا و ایران وجود ندارد و این گزارش اولین گزارش از این گونه از ایران و روی چمن محسوب می‌شود. این گونه از چمن و خاک اطراف آن در پارک گفتگو، رمپ و لوپ‌های بلوار آیت‌الله کاشانی، فضای سبز ترمینال غرب، شهرستان رباط کریم و ورزشگاه آزادی جداسازی شد.
To study the role of Pythium species as the turf pathogenic agents, during the years 2005 and 2006, diseased samples and soil samples from green spaces and sport fields were collected from different regions of Tehran province. From isolates identified, Pythium catenulatum Matthewshas been reported from turfgrasses in other countries, but our study is the first report of this species in Iran. Pythium okanoganense Lippshas been isolated from soil in Iran but hasn’t been recorded from turfgrasses in Iran and other countries yet.
کلیدواژه‌ها [English]
Pythium, Identification, Isolates, Turfgrasses, New record, Iran
مراجع
Abad, Z. G. & Lucas, L. T. 1990. Pythium species identified from turfgrasses in North Carolina. Phytopathology, 80:979.
Barzegar, F. & Banihashemi, Z. 2011. Identification and pathogenicity of turfgrass infecting fungi in Shiraz landscape. IranianJournal of Plant Pathology, 47: 361-377. (In Persian with English abstract).
Mirabolfathy, M. & Ershad, J. 2002. Turfgrass fungal diseases in Iran. Proceedings of the 15th Iranian Plant Protection Congress, 6-10 September, Razi University, Kermanshah, Iran, Vol.2 (Plant Diseases), p. 64.
Nelson, E. B. & Craft, C.M. 1991. Identification and comparative pathogenicity of Pythium spp. from roots and crowns of turfgrasses exhibiting symptoms of root rot. Phytopatho1ogy, 81: 1529-1536.
Van der Plaats-Niterink, A. J. 1981. Monograph of the genus Pythium. Studies in Mycology, 21: 1–242.
ابتدای صفحه